Άνδρος

ΑΝΔΡΟΣ

Ι.Μ. ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ –  Ι.Μ. ΖΩΟΔΟΧΟΥ ΠΗΓΗΣ – Ι.Μ. ΑΓΙΑΣ ΜΑΡΙΝΑΣ

1η μέρα, Ραφήνα – Άνδρος: Η προσκυνηματική εκδρομή στην Άνδρο, ξεκινάει με την αναχώρηση του πλοίου από το λιμάνι της Ραφήνας για το λιμάνι της Άνδρου. Άφιξη στο Γαύριο και επιβίβαση σε πούλμαν για να κατευθυνθούμε στην άλλη πλευρά του νησιού. Περνώντας βλέπουμε από μακρυά ψηλά στις βόρειες πλαγιές του βουνού «Γερακώνες» την Ιερά Μονή Παναγίας Πανάχραντου.Η Μονή είναι το ωραιότερο βυζαντινό μοναστήρι της Άνδρου και σύμφωνα με τον κώδικα κτίστηκε από τον αυτοκράτορα Νικηφόρο Φωκά το 963-969, την εποχή της εκστρατείας του κατά των Αράβων της Κρήτης (961 μ.Χ.). Πρόκειται για ναό με σταυροειδή τρούλο, το καθολικό του οποίου είναι αφιερωμένο στην Κοίμηση της Θεοτόκου. Στο μοναστήρι φυλάσσεται η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας η οποία είναι έργο του Ευαγγελιστή Λουκά. Η ιερά εικόνα βρέθηκε από δύο Μοναχούς, οι οποίοι έβλεπαν κάθε βράδυ ένα δυνατό φως στο μέρος πού σήμερα βρίσκεται το μοναστήρι. Οι δύο ασκητές βρήκαν την εικόνα μέσα σε ένα σπήλαιο και αφού την προσκύνησαν την πήραν στο κελί τους. Τη νύχτα όμως, η εικόνα ξαναγύρισε στο σπήλαιο. Αυτό έγινε πολλές φορές. Οι Μοναχοί, φωτισμένοι από την Παναγία, άφησαν τα ασκητήρια τους, εγκαταστάθηκαν κοντά στο σπήλαιο και με υπόδειξη της Παναχράντου έχτισαν εκεί τον πρώτο της Ναό στο χώρο όπου σήμερα είναι το Μοναστήρι. Στο μοναστήρι φυλάσσεται και n Κάρα του Αγίου Παντελεήμονος. Στη βιβλιοθήκη μπορεί κάποιος να δεί τους αρχαίους κώδικες, πατριαρχικά σιγίλια, ένα ξυλόγλυπτο τέμπλο, ενώ n εξώθυρά της πλαισιώνεται από σκαλιστά μαρμάρινα περίθυρα. Σημειώνεται ότι στο μοναστήρι αυτό ήταν φυλακισμένος ο Παπουλάκος. Σήμερα τα κελιά της μονής είναι άδεια, αν εξαιρέσει κανείς τους λιγοστούς επισκέπτες που φιλοξενούνται. Συνεχίζοντας την διαδρομή μας θα φτάσουμε στην Χώρα που είναι κτισμένη πάνω σε μια χερσόνησο, ανάμεσα σε δυο μεγάλες παραλίες και έχει μακραίωνη ιστορία. Εκεί αφού περπατήσουμε στα στενά γραφικά δρομάκια θα φτάσουμε στα απομεινάρια του Βενετσιάνικου κάστρου πάνω σε ένα μικρό νησί που ενώνεται με τη στεριά με μια πέτρινη γέφυρα. Θα συνεχίσουμε για να επισκεφθούμε την Ιερά Μονή Αγίου Νικολάου Αποικίων. Η πολυαιώνια Ιερά Μονή του Αγίου Νικολάου εν Βουνένοις βρίσκεται στην πλαγιά του βουνού στη θέση Ώρες, λίγο μετά τα Αποίκια, βόρεια της Χώρας. Από εδώ θα θαυμάσουμε την όμορφη θέα στην κοιλάδα της Άχλας. Χτίστηκε το 16ο αιώνα ενώ το 1760 έγιναν επισκευαστικά έργα. Είναι κτιριακό συγκρότημα άριστης αρχιτεκτονικής, συντηρούμενο άριστα. Είναι περιτειχισμένο με ψηλά τείχη και το καθολικό της μονής είναι σταυροειδούς τύπου, δικιόνιο, με νάρθηκα και τρούλο. Κάποτε ζούσαν εδώ πολλοί μοναχοί. Στη μονή φυλάσσεται και η μυροβλίζουσα εικόνα της Παναγίας των Βλαχερνών. Σύμφωνα με το ολιγόγραπτο ιστορικό, «ή αγία εικόνα της Θεοτόκου προσεφέρθη ως δώρον εκ του περιωνύμου Ιερού Ναού της Ύπεραγίας Θεοτόκου των Βλαχερνών της Κωνσταντινουπόλεως εις τους Πατέρας του Βλάχ-Σαράι, Μετοχίου της Ιεράς Μονής Αγ. Νικολάου Άνδρου εις Κων/πολιν. Οί Πατέρες του Μετοχίου Βλάχ-Σαράι μετέφεραν το μέγα τούτο κειμήλιο εις την Κυρίαν Μονήν του Αγίου Νικολάου Άνδρου τον 16ον αιώνα ως πολυτιμότατο θησαύρισμα εκχέον ανά τους αιώνας έως των ημερών μας το άγιον μύρον και άκτιστον ταύτην ενέργειαν του Αγίου Πνεύματος ενεργούν δε άπειρα συνεχώς θαύματα και δηλοποιούν την αέναον ζώσαν παρουσία και παραμυθίαν και πρόνοια και άφατο άγάπην της Κυρίας Θεοτόκου εις τα χειμαζόμενα ποικιλοτρόπως και λιποψυχούντα τέκνα της ημάς τους σημερινούς αμαρτωλούς και απειθείς μεν Χριστιανούς, κλίνοντας δε ευλαβώς το γόνυ της ψυχής και του σώματος εις την άμετρο φιλανθρωπία Αυτής». Το μοναστήρι διαθέτει εκκλησιαστικό κειμηλιοφυλάκειο και διαφυλάττει την τίμια Κάρα του Αγίου Νικολάου του εν Βουνένοις, λείψανα επίσης αγίων και έργα εκκλησιαστικής τέχνης. Θα δούμε στο ναό το ξυλόγλυπτο τέμπλο, το δεσποτικό θρόνο, ίχνη από τοιχογραφίες και στο μεσόναο την μεγάλη εικόνα του Αγίου Νικολάου, κεντημένη με μετάξι και τρίχες από τα μαλλιά της μοναχής Λεοντίας. Αμέσως μετά αναχωρούμε για το ξενοδοχείο μας, τακτοποίηση στα δωμάτια, δείπνο και διανυκτέρευση.

2η μέρα, Άνδρος – Ραφήνα: Αναχώρηση νωρίς το πρωί για επίσκεψη στο μεγαλύτερο μοναστήρι της Άνδρου τη Μονή της Ζωοδόχου Πηγής ή της Αγίας, όπως το ονομάζουν οι ντόπιοι. Είναι άγνωστο πότε χτίστηκε. Μια ανεπιβεβαίωτη πληροφορία υποστηρίζει ότι τα βυζαντινά χρόνια ήταν Σχολή και έγινε μοναστήρι το 842 από την αυτοκράτειρα Θεοδώρα. Ακόμα, αναφέρεται, οτι πολλοί ευγενείς Ανδριώτες και μη μορφώθηκαν στη σχολή του, που έδωσε πολλούς ιερείς, επισκόπους αλλά και πατριάρχες. Η Μονή αναφέρεται, για πρώτη φορά σε έγγραφο του 1400, ενώ στην εκκλησία της υπάρχει εικόνα με χρονολογία 1325. Ανακαινίστηκε κατά τον 16ο αιώνα αλλά και τον 20ο, και η αρχική του βυζαντινή μορφή αλλοιώθηκε. Το 1928 το μοναστήρι μετατράπηκε σε γυναικείο και σήμερα μόνο μία γερόντισσα ζει σε αυτό. Η εκκλησία του μοναστηριού είναι βυζαντινού ρυθμού με ξυλόγλυπτο τέμπλο και η ζωγραφική του διακόσμηση χρονολογείται στη μεταβυζαντινή περίοδο. Ακόμα, υπάρχουν εικόνες του 14ου και 16ου αιώνα. Στο μοναστήρι υπάρχει πλούσια βιβλιοθήκη με βιβλία και χειρόγραφα, μουσείο με ιερά άμφια και σκεύη, και μια μικρή συλλογή προϊστορικών εργαλείων. Συνεχίζουμε για να επισκεφθούμε την Ιερά Μονή Αγίας Μαρίνας με το αγίασμα και την θαυματουργική εικόνα της Αγίας η οποία βρίσκεται στην περιοχή των Αποικίων, βόρεια της Χώρας. Το Μοναστήρι της Αγίας Μαρίνας απέναντι από τα Αποίκια της Άνδρου όπου βγαίνει το φημισμένο νερό Σάριζα, χρονολογείται από το 1325 μ.Χ., όταν στην περιοχή Λίτρες παρουσιάζεται θαυματουργικά η Αγία Μαρίνα σε γέροντα ασκητή και του υποδεικνύει να βρει την «κεκρυμμένη εικόνα» της σε μια σχισμή ενός βράχου, όπως και έγινε. Ό Αυτοκράτορας Εμμανουήλ Β΄ο Κομνηνός βοηθά οικονομικά και έτσι ιδρύεται η Ιερά Μονή Αγίας Μαρίνας Άνδρου. Κατά τον 16ο αιώνα, το Μοναστήρι καίγεται τρεις φορές κατά τις επιδρομές πειρατών με αποτέλεσμα να χάσει την παλαιά αίγλη και να φτάσει το 1743 σε τέλεια παρακμή με πέντε μόνο υπέργηρους μοναχούς. Τότε επεμβαίνει και πάλι η Αγία Μαρίνα και με νέο θαύμα φέρνει στη Μονή της τον Ιερομόναχο Σωφρόνιο, ο οποίος κάτω από συνεχή θαύματα και οράματα παραμένει και πουλώντας την περιουσία του στην Πελοπόννησο ανακαινίζει το Μοναστήρι και το μετατρέπει σε γυναικεία Μονή το 1746 μ.Χ. Τότε πολλές αρχοντοπούλες της Άνδρου ενδύονται το Αγγελικό Σχήμα με αποτέλεσμα ο αριθμός των μοναζουσών να φτάνει τις εκατό, σε μια εποχή που το Γένος επαναφωτιζόταν απ΄ άκρη σ΄ άκρη από το φλογερό κήρυγμα του Πατρο-Κοσμά του Αιτωλού. Η αίγλη της Ορθόδοξης Ιεράς Μονής Αγίας Μαρίνας, αλλά και τα περίφημα εργόχειρα των εργαστηρίων αργυροποιείας, χαρακτικής και μεταξιού της, απλώνουν τότε τη φήμη της παντού. Στο ίδιο Μοναστήρι υπάρχει και άλλη θαυματουργή εικόνα, της Παναγίας, στην οποία ανθούν θαυματουργικά ξερά κλαδιά από κρίνα, κατά την περίοδο του Δεκαπενταύγουστου. Το απόγευμα, αναχώρηση του πλοίου από Άνδρο για Ραφήνα.